fontein van verf
in mijn ogen
bedekt
overstroomd
als een botte bijl
dwars door mijn regenboog
holle bomen verzameld
in mijn geest
trachtend
uitreikend
als takken van lucht versperd
gevangen in mijn blok van glas
fontein van verf
doordrenkt met mijn bloed
spoel de kleuren uit mijn ziel
en de geplaveide straten voor mijn voeten
was de vallende tegels
onder mijn voeten vandaan
breng me vanaf nu een nieuw bestaan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten