praten over dakpannen
doet ons vaak lachen
zoals springen over gaten
door deze later met de katten samen
te buigen om dan plots weer op te duiken
uit verschillende cirkels van fluiten
ben ik gebouwd uit beton
met een stenen plafond
of bestaat mijn skelet uit staal
en mijn hart uit glazen bouwmateriaal?
straatlampen inzamelen
doet ons veelal klagen
over zeverende bazen
door deze gebukt onder lichtbundels van garages
te belagen via richtingen van schemeringen
al zwevende boven de schoorstenen
geef ik me gewonnen
aan de bron van deze zorgen
of gaan we ons te buiten
aan nieuwe geluiden?
gebrekkige deuren
doen ons soms verheugen
op kleuren van de zon
door deze met onze ongewone rijkdom
te vermijden van de morgen
om me vervolgens bij de bouwput te bezorgen
help de oudere wateren bedaren
en de steunpilaren verjaren
het enige wat ik nodig heb zijn afgebrokkelde elementen
welke zorgen voor de beste fundamenten
laat de segmenten van mijn lichaam nu maar bestaan uit
nieuwe monumenten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten