o die wangen van boter
vervlochten met mijn lippen
die pas van voeten
verscheurd met mijn benen
waar gaan ze heen?
de verte in met vergezochte gezichten
waar je pas gaat
alsmaar oostwaards
het geeft niet
laten we dansen
in omarmde maanstreken
met zijn kruizen wit van kalk
laten we zingen
over balustrades van groene takken
o die wangen
die wangen van boter
onder het licht van vederlichte manen
vegend in de wind
waar gaan ze heen?
de verte in gedompeld in gras
waar je pas gaat
alsmaar oostwaards
het geeft niet
laten we ten ondergaan
in die rozige ochtend
met zijn sterke verlangen
hou je vast!
aan die o zo zachte wangen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten