een nieuwe rood glinsterende regen
op het beton op de muur
glijdt als een staar door me heen
als bestonden we niet
laat me hier even schuilen
onder die kinderdag
overhandig me een onbezonnen bos
om in te dwarrelen
te draaien
een dijk te bouwen in de beek
van groen, kalm en blauw
overhandig me een sieraad van blad
wrijvend om mijn enkels
of een lijf als het gras
totdat
een siervrucht mijn kleine bol ontspruit
mijn hart wordt als de waterval
stromend door botten en huid
daar
onder water
in de lagune
wordt me op een rood kussentje
een gravure van je kus gebracht
word ik bevangen
door de zuurstof die ik inadem: jouw adem
langzaam maar zeker
ontstaan wij
verschijnt er
in een kinderhand
een wens
een nieuw hemellichaam
donderdag 4 oktober 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten