achter je oogleden worden
kinderen ongeneeslijk ziek
ik ben de dokter
van de winter
in mijn kijkinstrument
- in mijn woorden in de verte -
verschijnt de medicijnman
in zijn handen een vaas
waar dronken mannen uit druppelen
de bomen van het noorden
eenmaal thuis
als we van de trap afglijden
beloof ik je mijn hoed boven je hoofd te houden
de zwaartekracht in je handpalm te verstoppen
liefdevolle versjes je oor in te fluisteren
sneeuwkristallen je iris in te begraven
ga op mijn schouder staan
om de ijsberg te pakken
van alles wat we over elkaar te zeggen hebben
laat achter je oogleden
kinderen genezen
ik ben de dokter
van de winter
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten