de vioolspeler
draagt een kroon in zijn buik
achter mondhoeken van kristal
laakt een gouden crescendo:
"liefde is een wieg in het zonnestelsel"
als een gezonken hotel
met het skelet van koraal
ontbloot de aarde zich
als de lagen van een ui
in de kern
openen fluitende cipiers
een hart
bestijgt een ruiter
zijn marmeren pegasus
dragen kinderen
zonneduivels op de schouders
worden kreten
gevangen in luchtbellen
doorgeprikt
lost steen op in wind
ontvouwen bergen zich tot sterren
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten