Nostos

vlaggen bedelen om
de adem van de zee

een eiland verzamelt harten
opent ze als bloesem in een portefeuille
in lentegeur

moeder is een groots gebaar
ze zoent ezelsoortjes
op nachtkastjes
met vingers
grote masten in de wind

Penelope buigt zachtjes voor golven
felrode pannen
weerspiegelen dromen

thuiskomst bestaat
uit oude kozijnen bij kaarslicht
ze werpen schaduwen
over zielen
3000 jaar oud

honing druipt van gezichten
een plein vult zich
met schelpen
de nacht omarmt ongeloof

silhouetten in vitrinekasten
dragen wijzers naar de haard
vlammen strelen thuishavens

wederzien ontstaat
uit symbiotische herkenning

wederzien ontstaat uit
een kus