en je wielen zijn als spiegels
zoet zilveren meisje
en gedeisd houdt zich de maan
de hemelse nachtegaal
toch houdt het golvende publiek
het geblaas alsmaar aan
o zilverwit meisje
je zuiveren hart van plek verjaagd
je vleugels vliegensvlug opgebaard
in zeilen gerold
het water in gewaad
maar verman je niet
het ga je goed
meisje van zilver
vergeet me niet
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten