een traan in je ogen
bedekt met slapende ijsberen
lopen kun je nog wel
heel gedegen
over wakken die hoge tonen orchestreren
fluisterend tussen rotsen en de regen
een zeepbel op je tong
verdronken tot op de bodem
praten kun je nog wel
heel gestaag
over heuvels begroeid met groene wasem
grinnikend tussen bloesem en
de zege
binnen bereik
word wakker en roep samen wat was verzwegen
ga samen met de beesten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten