maandag 1 februari 2010

Wederkeren

gegevens van de vogels
maken me ongerust

net als de toestanden van de zeerovers
die aan de kust verbleven

om maar niet te spreken over afgegleden golven
die bedolven onder zeewier wederkeren

gevolgen waren dat het voelde alsof bosbranden tanden in mij wilde zetten
tezamen met de vele zo niet alle onstuimige schubdieren van de steppe

maar niets overtreft de vliegjes in mijn oog
of de grassprieten in mijn handen
zelfs de vervlogen scheepsruimen vol rietpluimen
vermengen mijn huid en haar op maansafstanden

alleen wanneer zou de storm dan toch eindelijk aanstranden?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten