gegevens van de vogels
maken me ongerust
net als de toestanden van de zeerovers
die aan de kust verbleven
om maar niet te spreken over afgegleden golven
die bedolven onder zeewier wederkeren
gevolgen waren dat het voelde alsof bosbranden tanden in mij wilde zetten
tezamen met de vele zo niet alle onstuimige schubdieren van de steppe
maar niets overtreft de vliegjes in mijn oog
of de grassprieten in mijn handen
zelfs de vervlogen scheepsruimen vol rietpluimen
vermengen mijn huid en haar op maansafstanden
alleen wanneer zou de storm dan toch eindelijk aanstranden?
maandag 1 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten