Dat komt later wel

Het denken over het denken

dat vergaat in poelen
en uiteindelijk ook putten
van gecondenseerde bladeren

daar verdwijnt het denken
en wordt het opgehaald
door middel van mandjes aan touwen

aan je voet word je opgehemeld
en opgeheven
met veren wordt je wakker geschud en gewaaid

gewaaid van je stoel om weer verder te denken
op die troon met slaven die je helpen denken
en meedenken over je gedenk

Maar dat is alleen wat ik dacht.

wat ik voelde was het denken
het denken als dansen

het gedans van een señorita
langs mijn zij met doeken aan de wand

taferelen van heilige figuren
en patronen van luchtige weerspiegelingen
van het alledaagse

daar danste het denken over
er onderdoor
er omheen

samen met die señorita danste het denken
en voelde haar lichaam tegen zich aan

Maar dat is alleen wat ik voelde.

wat ik was was het denken en het voelen
het voelen als het zijn
het alleen zijn

in een kathedraal verwijderd van putten en verdorven doeken
waar alleen de kale stenen overblijven
het onverdorven directe

zijn
onschuldig van het denken en voelen
zoals men geboren is

eventjes het water voelen met je tenen
en dan volledig zijn
om het zijn zonder te denken of te voelen

Ja, dat komt later wel.