over een tobbe gooi je ene lege emmer
die emmer gooi je mee in zonnestralen van katoen
het geeft niet
het gras is nog lang genoeg voor je tenen om in te verzuipen
kom spring in het bad
zwier je lichaam naar uiteindes van de berk
laat het baden in lichte vormen van hysterie
tot je haast verdrinkt in alles wat je is verteld
het stof waait op en klimt via banen omhoog
als een trap van staal verdwijn je met de zuiderzee
naar andere hoogtes
weg van tobbes en baden
nu in een zee van zeemannen die je niet meer vertellen wat je allemaal moet doen
maar je helemaal zelf uitmaakt wat wat is en
wat jij bent en
wat het water is zonder water
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten