Schaken met de nacht

ik slaap hier in de stad
in de vensterbank liggen eieren te slapen
op het plein vliegt een paard
twee meter hoog in een straal van goud

tussen bladeren vind je de zon
op de pier ga ik te water
soms
als de stroom koers zet naar de kust
ga ik de stenen een bezoekje brengen

als een oester kruip ik in de diepte
bevangen door een benauwdheid
breken de stenen mijn schaal
ontvangt mijn huis een zeepaard's traan

als een blad opent mijn oog
open ik mezelf als in een droom
speel ik schaak met de nacht
duik ik onder dekens van groen en blauw

verblind ik de maan met mijn parels
worden zeilen gekroond door de zon