Vandaag

vandaag vroegen ze me naar de duinen te gaan
ver van vandaag

in een glimp gaat de dag verloren
in het gras diep daaronder draaien wieken
eindeloos 
belicht door een grove vlam van je jurk
stalagmieten
een antieke viool
kroonluchters

daarboven zweef je met je ellenlange haren door de lucht
over een brug bemost met oude geliefden
achter je schijnt het kaarslicht
in het tegenlicht klinkt je hart door je heen

in de treurwilg hangt een veer voor je
schrijf een brief naar de dieptes van de dag
ga je pad achterna
draag jezelf in het licht
beestjes wachten op je in de heuvels
krabbetjes en ander geluid
draag je volle kan naar de haven
graaf je een weg naar de kinderdag
wieg de pasgeboren vogel zachtjes in je armen
houd je oog tegen de wind
laat de bel klinken
schud vandaag op al haar grondvesten